เคยคิดว่าถ้าได้บวช แล้วให้แม่ได้เป็นเจ้าภาพ แม่ได้ประเคนอาหาร ก็คงจะดี เพราะโอกาสเกิดเป็นมนุษย์ พบพระพุทธศาสนา และการบวชด้วยความเข้าใจ มีศรัทธาและปัญญาประกอบ ไม่ใช่ทำได้ง่าย และคงมีอานิสงส์ให้แม่ผม เขาไปมีสุขอีกหลายแสนชาติ .. เพราะชาตินี้เขาลำบากมาก และประกอบกับการเป็นคริสต์ทั้งตระกูล ธรรมดาอะนะ เราก็รู้เห็นอะไรพอควร ก็รู้ว่าเนื้อนาบุญที่สำคัญคืออะไร ก็อยากให้เขาได้รับ เพราะโอกาสจะเกิดมาเป็นแม่ลูกกันไม่ใช่ง่าย และไม่รู้อีกกี่ภพชาติจะได้เจอกันอีก .. คิดไปคิดมา สว่างวาบในหัว.. นึกถึงพระไตรปิฎกที่อ่านจบไปเกี่ยวกับอานิสงส์การทำทานกับผู้มีศีลมีผลมากกว่าทำกับสัตว์เป็นแสนเท่า สำรวจชีวิตที่ผ่าน คิดว่าเป็นคนตั้งใจทำดี และก็ทำมาพอสมควร และก็ยังทำต่อไป โดยเฉพาะบุญทำพระไตรปิฎก และสื่อธรรมเผยแพร่แจกฟรี .. ก็เลยคิดได้ว่า จะรอให้บวชแล้วค่อยไปบิณฑบาตรทำไม ก็ทำตัวให้ดี ประคองศีลให้บริสุทธิ์ คงกระแสจิตแห่งเมตตา และมุ่งมั่นเพื่อประกอบกรรมดี แล้วก็ไปเอาข้าวแม่มากิน ให้แม่ทำกับข้าวให้กิน แค่นี้.. อาจจะดีกว่าไปห่มเหลือง แล้วยังไม่รู้ว่านิพพานคืออะไร และรักษาศีลสิบข้อแรกไว้ไม่ได้ซะอีก .. แค่นี้แม่ผมก็ได้บุญใ...